Christ Pelkmans van VV Gilze: “Mooi om te zien allemaal”

Zijn leven en weekindeling zijn helemaal met VV Gilze verweven. Christ Pelkmans (71) is secretaris van de supportersvereniging, draait kantinediensten, zet dagelijks koffie voor de onderhouds-ploeg en is iedere zaterdag en zondag langs de lijn te vinden. Volgend jaar is hij zestig jaar lid. Vorige maand bekeek hij de tentoonstelling ‘Voetbal in de gemeente Gilze en Rijen’ bij Heemkring Molenheide. Zijn conclusie: “Hartstikke leuk, mooi om te zien”.

Vroeger moest je twaalf jaar zijn om bij de vereniging te mogen,” vertelt Christ Pelkmans (71). En op die leeftijd meldde hij zich dan ook aan. “Daarna speelde ik steeds in de hoogste elftallen van de juniorenteams. Heel jong, met zestien, zeventien jaar, stond ik al in Gilze 1. Totdat ik acht jaar later een knieblessure kreeg. Toen was het einde verhaal.” Lachend: “Ja, voetbal is een ‘gezonde’ sport!” Maar hij heeft in die jaren een mooi hoogtepunt meegemaakt, dat ze hem niet meer afnemen. “Het kampioenschap in 1960 waarmee Gilze van de 4e naar de 3e klasse promoveerde. Op tweede Pinksterdag, tegen Hilvaria, voor ongeveer drieduizend toeschouwers op het Sartoveld in Tilburg. Prachtig was dat! Daarna is Gilze negentien jaar in de 3e klasse gebleven. Vervolgens werd het ‘harmonicaspelen’. Intussen zitten we weer in de 3e klasse, na een wedstrijd tegen RAC. En daar worden op het moment leuke wedstrijden gespeeld. Pas nog Gilze tegen Rijen. Dat ging echt in een leuke sfeer. Het blijft een derby natuurlijk, maar de rivaliteit is niet meer zoals vroeger.”

DE DERDE HELFT
Nadat hij zijn actieve voetbalcarrière had moeten beëindigen, liet hij het er niet bij zitten. “Ik ben zo’n zeven jaar penningmeester bij de jeugd geweest, ongeveer twaalf jaar leider van Gilze 1 en zo’n vijftien jaar geleden ben ik met kantinediensten begonnen en ik doe dat nog steeds. Bij voorkeur op de zondagmorgen. Ik ken alle spelers.” Ook heeft hij jarenlang het verenigingsblad de ‘Voorzet’ in de buitenwijken rondgebracht, maar die gaat nu digitaal. En nog steeds is hij iedere dag op het voetbalveld te vinden. “Ik zet koffie voor de onderhoudsploeg en praat intussen lekker bij en doe nog allerlei andere dingen in de kantine.” ’s Zaterdags gaat hij kijken bij de jeugd, want hij heeft twee kleinkinderen die bij Gilze voetballen.”En af en toe ga ik ook eens naar Liempde,voor een ander voetballend kleinkind, maar dat is weer een eindje verder weg. Op zondag ben ik altijd – uit en thuis – bij de wedstrijden van Gilze 1.” Lachend: “En niet te vergeten bij de derde helft natuurlijk”.

AFSPIEGELING
Het zal niemand verbazen dat Christ ook actief is in de supportersclub. Al vijftien jaar, waarvan zo’n tien jaar als secretaris. En terwijl hij de map tevoorschijn haalt, waar de oprichtingsakte van 16 september 1991 nog in zit: “Henk van Gestel was de grote animator, jarenlang. Samen met Martijn Roovers en Jo Broers-van Gool heeft hij de supportersclub opgericht.” Christ is ook door Henk ingewerkt en heeft veel van hem overgenomen toen Henk ziek werd en ‘al weer bijna vier jaar geleden’ overleed. “We hebben 225 leden (VV Gilze heeft er 630) en dat is veel voor een amateurclub. Het is een afspiegeling van hoe het voetballen in Gilze leeft.” En nog een opvallend detail: “De eerste jaren heeft de supportersclub van Gilze veel samengedaan met die van EVV in Rijen. Kaartavonden, feestavonden, voetbaltoernooien. Dat is wel te verklaren als je weet dat Jo Broers-van Gool een zus was van Jan van Gool van EVV. Maar nog steeds kiezen enkele leden van die supportersclub voor onze kaartavonden en niet voor die van Rijen.”

DAT LOONT
De supportersclub haalt zijn inkomsten voornamelijk uit de 10 euro contributie die de bestuurs-leden  jaarlijks persoonlijk aan de deur – dat loont! – ophalen. En ook de worstenbroodactie met carnaval brengt veel op. Hoofdsponsor Spapens en zo’n vijftig vrijwilligers helpen mee. Vrijdags op de industrieterreinen (vooraf besteld – warm bezorgd) en huis aan huis in het buitengebied; op zaterdagmorgen in de bebouwde kom. Christ: “Mooi om te zien hoe ze allemaal weer in de kantine bij elkaar komen en hun centen gaan tellen. Al die rode kopjes, die blij zijn als het allemaal klopt. En als we dan aan de erwtensoep met roggebrood en spek zitten, komen de verhalen los en heeft iedereen wel een anekdote over wat ze op die dag hebben meegemaakt.”

‘Christ Pelkmans van VV Gilze: Mooi om te zien allemaal”” (vervolg)’