Van Elf Vlugge Ventjes naar Eendracht verwerft Victorie

Oprichtingsverhaal van E.V.V. ’58
Bron: Jubileumboek 25 jaar E.V.V. Rijen 1983

In het najaar van 1957 werden de woningen aan het Hilsondishof, het eerste hofje van het nieuwbouwplan Vijf Eiken in Rijen betrokken.
De jongens uit dit Hofje, allen rond de dertien en veertien jaar oud, hadden allen samen de toen nog enige jongensschool in Rijen bezocht en waren dus geen vreemden voor elkaar. Dat waren zij ook niet voor de leeftijdsgenoten uit de naaste omgeving, zoals uit de net iets eerder gerealiseerde Mgr. Ariënsstraat.
De enige vrijetijdsbesteding voor knapen van die leeftijd was voetballen, en dan in hoofdzaak ‘het partijtje’ op een trapveldje. Trapveldjes waren er in die tijd in het dorp overal te vinden met op elk veldje een eigen groep en een eigen ‘club’.

Zodra het weer het toeliet, was in het voorjaar van 1958 ook de jeugd van het Hilsondishof met hun vrienden op het weiland van Wouters aan de Mgr. Ariënsstraat te vinden. Hun speelgoed was de ‘BAL’, een eivormige handvaardigheid met een veter als sluiting. Verdere attributen, zoals een paar jassen met een steen erop, waren voldoende voor de bezigheid van vele uren. Hun voetbalschoenen waren veelal voorzien van afgesleten lederen doppen met scherpe uitstekende spijkerkoppen. Door ‘afpassen’ werden dagelijks de partijen gekozen, hetgeen vaak op kibbelen uitliep vanwege het op voorhand vermeende krachtverschil.

Tegen anderen spelen
Op een mooie dag in de paasvakantie van 1958 lag het vaste groepje jongelui weer eens kibbelend in het gras. Enkelen van hen willen we hierbij graag noemen, omdat zij in de verdere E.V.V.-geschiedenis een grote rol zullen spelen: Kees Tijs jr., Wil van Kuyk, Jac van Mook en Paul Aarts. Bij wijze van bemiddeling lanceerde één van hen het idee om tegen anderen te gaan spelen, bijvoorbeeld tegen een groep van een ander trapveldje. De anderen, aspirant-tegenstanders, werden direct al aangeduid met ‘clubs’ , genoemd naar de straat of wijk van herkomst.
Het enthousiasme van onze groep kende geen grenzen en de fantasie van de jongens kreeg zijn vrije loop. De dag erna werd er reeds druk ‘gesleuteld’ aan een opstelling en de eerste tegenstander werd gezocht en gevonden.

Maar ook een naam werd geboren: E.V.V., Elf  Vlugge Ventjes !!
En zó  speelden ze nog in diezelfde paasvakantie hun eerste wedstrijd tegen de Pastoot Gillisstraat. Er werd met 2-1 gewonnen, tenminste dat vonden de Vlugge Ventjes, omdat zij van mening waren dat het ‘geveterde lederen geval’ in het doel was gegaan (binnen 2 jassen). De tegenstander hield het echter op “tegen de paal” en dus op 1-1. De eerste opstelling van E.V.V. was toen:    Rini Tijs, Wim Pullus, Pul Aarts, Jan Blijlevens, Kees Tijs, Jan Smeekens, Dirk Sprangers, Wil van Kuyk, Leo van Cauter, Piet van Kuyk, Jac van Mook.

Lupineveld
Meerder wedstrijden volgden, onde andere tegen De Laagstraat, ’t Bergske, White Boys, Devo, Hutspot en vele anderen. Na een gewonnen wedstrijd tegen Hutspot, durfde E.V.V. zich eens kampioen van Rijen te noemen.
Het lupineveld naast de boomgaard, het speelveld van Hutspot, leverde de bloementuil die de kampioenen naar Hilsondishof vergezelde.
Grotere plannen werden gemaakt en met behulp van de organisatorische talenten van één van de Elf Vlugge ventjes werden:

  • van bomen uit het bosdoelen vervaardigd;
  • van jutten zakken netten gemaakt;
  • de schuur van de familie Tijs omgetoverd tot kleedlokaal;
  • vele wedstrijden georganiseerd tegen nieuwe tegenstanders
    zoals bedrijfselftallen, jeugdorganisaties en scholenteams;
  • enkele toernooien werden georganiseerd met als deel-
    nemende ploegen voornamelijk schoolelftallen;
  • contributie ingesteld van één stuiver per week, welke snel
    werd verhoogd tot een dubbeltje (’s-zondagsmorgens te
    betalen).

‘Van Elf Vlugge Ventjes naar Eendracht Verwerft Victorie (1)’